اگر از دنبالکنندگان وبلاگستان فارسی باشید حتما تأیید میکنید که اون شور و حال گذشته رو نداره. وبلاگهایی که ماه تا ماه آپدیت نمیشن و آرشیوشون در حال خاک خوردن هست. خیلیها دلیل این مسئله رو به وجود آمدن وب ۲ و میکروبلاگها و شبکههای لایف استریم میدونن. چون به هر حال نوشتن رو راحت کردن؛ تا وقتی توییتری نبود اگر میخواستید به موضوعی اشاره کنید باید به داشبورد وبلاگتون میرفتین و اون موضوع رو با کلی مقدمه و توضیحات به یک پست وبلاگ تبدیل میکردید اما حالا با وجود توییتر و فرندفید و فیسبوک و کلی سرویس مشابه دیگه با حداقل زمان ممکن و صرف کمترین انرژی اون مطلب رو مختصر و مفید مینویسید و گاها افراد بیشتری هم نسبت به وبلاگ اون مطلب رو میخونن. خب دیگه چی بهتر از این :)
حالا قصد ندارم مسائل و مشکلات وبلاگستان فارسی رو بررسی کنم. چیزی میخوام بهش اشاره کنم وبلاگهای آیتی و آیتی نویسی هست. حتما شنیدید که خیلیها از این روند آیتی نویسی در وبلاگستان فارسی شکایت دارن و این ترجمه کردن وبلاگهای آیتی خارجی رو یک معضل یا شاید عامل پسرفت میدونن. خب صحبتشون میتونه از جهاتی درست باشه اما به نظر من خیلی از نکات رو در نظر نمیگیرن.
مشکل اصلی ما تولید علم در زمینه آیتی هست. این افرادی که ترجمه کردن وبلاگهای آیتی خارجی رو اشکال میدونن به این توجه نمیکنن که تولید علم در زمینه آیتی در ایران به صفر میل میکنه! شاید اغراق نباشه اگر بگیم آیتی مقام اول رو در بین علمهایی که در ایران تولید نمیشن داره!. بحث وبلاگها که به جای خود، وقتی دقیقتر نگاه کنیم میبینیم در مقیاسهای خیلی بزرگتر تو دانشگاههای ما در مقاطع کارشناسی و حتی کارشناسی ارشد تو رشتههای کامپیوتر و مرتبط با اون هم ما تولید علم آنچنانی نداریم. بیش از ۸۰ درصد کتابهای تخصصی رشتههای کامپیوتر که در ایران تدریس میشه همه ترجمه کتب خارجی هست. نگاه کنید ببینید چند درصد مقالاتی که در ISI در زمینه آیتی از استاید و دانشمندان ایرانی به ثبت رسیده مال اساتید و دانشمندان داخل کشور هست ؟ حتی ISI هم به کنار به همین مجلهای که انجمن کامپیوتر ایران هر چند ماه یک بار چاپ میکنه نگاه کنید ببینید چند درصد مقالاتش مال اساتید داخل کشور هست و چند درصد مال اساتید خارج از کشور ؟
حالا با این وضع ما چطوری از وبلاگهای آیتی انتظار داریم تولید محتوا کنن ؟
تولید علم و محتوا در زمینه آیتی در ایران با وضع موجود تقریبا غیرممکن هست. هیچ کدوم از بسترهای لازم برای پیشرفت در این زمینه وجود نداره. عدم وجود اینترنت پرسرعت، تحریمهای بینالمللی، فیلترینگ غیر اصولی، امکانات کم دانشگاهی، فرار مغزها و …
به این ترتیب به نظر من ما نباید اینطوری از آیتی نویسی در ایران ایراد بگیریم. دیدیم که با این انتقادهایی که به وبلاگهای آیتی وارد شد الان همین وبلاگهای مترجم هم از نصف کمتر شده؛ یعنی ما تولید محتوایی که نمیکنیم هیچ خودمون رو از محتوای تولید شده خارجی هم محروم میکنیم!. استفاده از محتوای تولید شدهی خارجی یکی از پیشنیازهای تولید محتواست چون ما در هر صورت خالق این علوم نمیتونیم باشیم.
این یک حقیقت هست که ما در آیتی یک مصرف کننده صرف هستیم و باید این حقیقت رو پذیرفت. راه زیادی برای تبدیل شدن از مصرف کننده به تولید کننده باید طی کرد که هنوز از نقطه شروع تکون نخوردیم. راه رو میشه طی کرد ولی ابزار لازم رو نداریم. پس بهتره فعلا بیشتر از اون چیزی که هستیم از خودمون انتظار نداشته باشیم.