والا راستشو بخواین دعوت شدیم به بازی آرزوهای محال! و اگر نه میدونین که من همینطوری اینورا پیدام نمیشه !! 😀

به نظر من که هیچ آرزوی محالی وجود نداره ولی خب آرزوهای کمتر دست یافتنی رو میشه لیست کرد که البته اونم قوانین خواص خودشو داره و من اصولا آدم تو داری هستم و همه حرفام یا خواسته هامو جایی نمیزنم ولی خب از اونایی که قابل گفتن هستش میشه به موارد زیر اشاره کرد:

– داشتن یه اینترنت پرسرعت به معنای واقعی در هر مکان و هر زمان بدون هیچ محدودیتی
– سفر به فضا و دیدن زمین و سیاره های اطراف ( هرچند فکر میکنم یه کم ترسناکه 😀 )
– پاک شدن دل همه آدم ها از زشتی ها
– و موارد دیگر! 😀

در مورد 5 دقیقه اول کانکت شدن که دیگه معلومه همین کاری رو می کنم که همه می کنن مثل چک کردن ایمیل ها و مسنجر و همچنین موش دونی!

از هله هوله ها هم بیشتر اسنیکرز و هرچی شکلات که تو این مایه ها باشه 😀 و همینطور بستنی و چیپس و همین دیگه 😀

از اونجایی که فکر میکنم قدمت این بازی یه کم زیاد شده احتمالا اکثر وبلاگ هایی که من میخونم دعوت شدن و آرزوهاشونو نوشتن ولی خب حرف زیادی و Fati رو دعوت می کنم تا یه کم حس فضولیم کمتر بشه 😀

اون موقع که ما چاوشی گوش می کردیم یعنی اواخر سال 83 که آلبوم کفتر چاهی اومده بود، همه می گفتن این کیه بابا ؟ چرا شبیه قمیشی می خونه ؟ چرا غمگین می خونه ؟ چرا اینطوریه چرا اونطوریه! … اما حالا که صداش تو یه فیلم پخش شده همه عاشقش شدن دیگه! دیگه هر کیو می بینی تو موبایل اش تو ماشینش تو خونه اش داره صدای چاوشی پخش میشه، دیگه همه در به در دارن دنبال آهنگاش می گردن!
میخوام بگم یعنی چهره جذاب یه بازیگر یا فیلم خوب یه کارگردان واقعا اینقدر می تونه تو سلیقه ما درباره یه موزیک و خواننده اش تأثیر گذار باشه ؟! فکر کنم این خصلت فقط تو ایرانی جماعت پیدا میشه …

خوشمان آمد:

http://friendfeed.com/papiyoon

پ ن: اولین سایتی که در سال 87 عضو می شویم …

سال نو و آغاز بهار رو به همه شما تبریک میگم. علاوه بر آرزوهای کلیشه ای که هر سال برای هم می کنیم اعم از شادی و سلامتی و موفقیت و عشق و … ، آرزو می کنم سال 87 تکنولوژیک تر از سال های گذشته براتون باشه. امیدوارم اینترنت پر سرعت تر، موبایل ها پر آنتن تر، کامپیوترها سریع تر و خلاصه همه چیز دست به دست هم بده تا یه سال خفن از نوی IT رو در پیش رو داشته باشیم.

جای همه شما خالی چهارشنبه سوری 86 رو به شادی هرچه تمام تر برگزار کردیم. امسال برخلاف سال های گذشته با اینکه مهمات خیلی کم شده بود و سخت گیر میومد ولی بازم یه مراسم پر سر و صدا و پر هیجان رو داشتیم:

در پایان آتیش بازی هم عده ای از جوانان غیور مراسم بزن و برقصی را ترتیب دادن و با سرو کردن انواع آب شنگولی کوچه رو به مدت 2-3 ساعت روی هوا نگه داشتن

وسیله ای هم که در زیر مشاهده می کنید از آلات موسیقی قرن 21 ام هست که به صورت پرتابل قابلیت گرم کردن مجالس رو داره

در عکس بالا عده ای هم از خواهران رو مشاهده می کنید که متأسفانه فقط تماشاچی هنر نمایی برادران بودن!
از نکات جالب و قابل توجه امسال، مهمات گرفتن سربازهای باتوم به دست از مردم و شرکت در مراسم پرفیض چهارشنبه سوری بود!
همچنین جا داره از آقای علی که با حضور خودشون مراسم امسال ما رو منور کردن کمال تشکر رو داشته باشم
تا چهارشنبه سوری بعدی خدانگهدار