واقعا گل گفته حرفاش رو باید با طلا نوشت
من که واقعا این افسردگی رو در خودم احساس می کنم، بیشتر از یک ساله که دیگه خودم نیستم! بیشتر از یک ساله که من واقعی خودمو گم کردم، اینو کاملا میشه از مطالب وبلاگ فهمید
میدونی، از آخرین خبر خوشی که واقعا از ته دل خوشحالم کرد دقیقا 470 روز میگذره :))
بیخیال
اصلا خوشم نمیاد غم و غصه خودمو تو وبلاگ بنویسم چون با خودم میگم مردم به اندازه کافی خودشون مشکلات دارن دیگه دلیلی نداره که بیان از ناراحتی های منم با خبر بشن
به هر حال امیدوارم این غم و غصه یه روزی از دل هممون پر بکشه برای همیشه.
اگه تا حالا مترو داخل شهری تهران رو سوار شده باشید حتما دیدید که موقع سوار شدن مردم چه وحشی بازی از خودشون در میارن! چند روز پیش سوار مترو بودم تو یکی از ایستگاه ها یه آقایی که با فشار جمعیت وارد واگن شد با یه قیافه جالب برگشت گفت ما ایرانیا هیچ وقت آدم نمیشیم، امیدوار نباش !!!
((اميد براي انسان مثل بال است براي پرنده))
.
.
.
بايد اميدوار بود وگرنه…
ما آدم بشیم آدما چی بشن؟؟
من کرجي نيستم…. کاري داشتم کرج اومده بودم.. راستي همينطوري خوبه. آدم بشيم ديگه به هيچي رحم نمي کنيم..
اصلا تمام وبلاگ نويسها از غم و غصه دارن ميميرن..متن ها در حد وحشتناکی غمگينه..خداييش دليلش چيه؟!
shadiye vaghei va paydar hamishe ba mast , enghadr be ma nazdike ke dige nemibinimesh !!!!
Yeah Dude! You’re Right! We Are Iranian IDiots!
akheeeyeee!
to va in harfa?
pasho bya tabriz dorostet konam 😉
:*
jaleb bood !!!
سلام
موافقم ! منم همیشه می گفتم من آدم شادیم ولی نه یواش یواش که دارمن بزرگ می شم غمگین ترم میشم !
به اون مرده می گفتی تو هم یکی از ایرانی هایی دیگه
مترو نمونه بارز این وحشیگری ماست ولی همش نیست مثلا همین عکس العمل ما به کاریکاتور دانمارکی
Bahat kamelan movafeghan 😉 yadame vaghti iran bodim .. vaghti ye mehmoni az kharej vasamon miyomad cheghadr bishtar afsordegi ye khodemono ehsas mikardim ! ona mikhandidano harfaye deleshono mizadan ! va ma ye goshe mishestim va bavar kon shad tarin halatemon ghamnaktarin halate ona bod !
خنک آن قمار بازی که بباخت آنچه بودش
بنماد هیچش الا هــــوس قمـــــار دیگـــر
ba tamame vojod darket mikonam:D
bayad harfasho tala gereft:D
جالب؟….خوندنی؟
آره خیلی بیشتر ازاینا 😀
سلام
براي دوست ناراحت شدم خدا بهش صبر بده…در ضمن من به وبلاگ شما لينك دادم،شما هم دوست داشتي بده،نشد هم فداي سرت
باباي